Niesamowite! Przeczytałem o moim alter ego! Nie wiem czy określenie „alter ego” pasuje do tej sytuacji. Może to „Déjà vu”? Też nie, bo sobie niczego nie przypomniałem, choć przez chwilę się poczułem jakbym to już kiedyś przeżył. To był chyba jakiś mój przodek! Przeczytałem właśnie o sytuacji, w której nie byłem i nie mogłem być, bo wtedy jeszcze mnie na świecie nie było, ale poczułem się tak, jakbym czytał informację o sobie! Gdybym się cofnął w czasie o 84 lata, to z pewnością bym tak zrobił!
Najciekawsza jest korelacja mojego nazwiska z tą sytuacją. Dokładnie tego nigdy nie zrobiłem, ale robiłem wielokrotnie podobne rzeczy, a o tej konkretnej sytuacji śniłem! Po Wiśle w młodości pływałem na łódkach i brodziłem. Byłem płetwonurkiem. Do dziś brodzę w jeziorach na Mazurach, szczególnie jak jest zimno, często używam płetw, koła ratunkowego, ciągam w nim dzieciaki za łódką w kanałach, choć to nielegalne - robię różne głupoty wodne.
Oto co przeczytałem o swoim alter ego:
Przepiszę to literami, by wujek google to po wsze czasy zakeszował:
Dodatek do Orędownika Ostrowskiego z 31.05.1927 roku.
„Świderski w wodołazach przeszedł Wisłę.
Warszawa. Onegdaj demonstrował tu p. Świderski mimo zimna i niepogody sposób przechodzenia przez wodę, przy swojem aparacie własnego wynalazku. Aparat składa się z pasa, przypominającego koło ratunkowe, nieprzemakalnych spodni i płetw, umieszczonych w okolicy kolan. Tłumy ludzi zgromadziły się po obu stronach Wisły. Świderski wszedł do wody na brzegu praskim i skierował się ku Warszawie. Wprawdzie silny wiatr uniósł go ku dołowi rzeki; jednak po 15 minutach stanął on na bulwarze około mostu Poniatowskiego.”
Grzegorz GPS Świderski
Komentarze