By coś ukraść muszę zadziałać aktywnie - gdzieś pójść, po coś sięgnąć ręką, i to wynieść do siebie. Przemieszczam jedno dobro z jednego miejsca na drugie. Wchodzę na cudzą własność i łamię jej regulamin. Przemieszczam cudzą rzecz z miejsca na miejsce bez pozwolenia właściciela. Po tym przemieszczaniu tej rzeczy nie ma w miejscu, z którego ją wziąłem, a jest w miejscu, w którym ją umieściłem.
Zabieram komuś bez jego wiedzy z garażu samochód i stawiam w moim garażu - samochodu nie ma w jednym garażu, a jest w drugim. To jest kradzież.
To się nijak nie ma do naruszania praw autorskich czy patentowych. Gdy naruszam te prawa to nie działam aktywnie, ale pasywnie - po prostu odbieram pewne informacje i je sobie zapisuję. One do mnie docierają. Ja ich nie wysyłam, ani nie wkraczam na niczyją własność. Nie przenoszę niczego z miejsca na miejsce, ale odbieram to, co zostało powielone i do mnie dotarło. Odbieram falę nośną z informacją. Przez to, że odbieram, nie ubywa jej nikomu innemu. Nie przesuwam niczego z miejsca na miejsce. Po skopiowaniu danych one nadal są tam gdzie były. Nie mogła więc nastąpić żadna kradzież, bo nikomu nic nie ubyło.
Gdy ktoś ma pomysł na krzesło o ciekawym kształcie i je zrobi i pokaże publicznie, to do mnie dotrą fotony odbite od tego krzesła i mogę sobie zrobić takie samo. Nic przez to nie ubędzie tamtemu pierwszemu, oryginalnemu krzesłu i jego właścicielowi - może co najwyżej stracić klientów na jego krzesło, bo oni kupią to drugie, moje. To nie jest kradzież, tak jak kradzieżą nie jest jakakolwiek konkurencja, dzięki której konkurent może stracić zarobki.
Ale nawet jakby komuś ubywała informacja, którą przesyła, to nadal nie uprawnia go to do tego, by stosował przemoc wobec tego, kto tę informację odebrał.
Ktoś się strasznie napracował i wysłał informację ze stratą - sam ją zapomniał, skasował, stracił. A inny ją odebrał i sobie zapisał. Na przykład jeden zaśpiewał piosenkę, a drugi ją usłyszał i zapamiętał słowa i muzykę. Ten pierwszy nadal nie ma moralnego prawa żądać od tego drugiego, by tę informację zapomniał czy wykasował, a tym bardziej żądać jakiejś opłaty za te dane. To ten wysyłający zaingerował we własność odbierającego, a nie na odwrót. To ten odbierający może mieć ewentualnie pretensje własnościowe do tego wysyłającego, że narusza jego własność, bo zbyt natarczywie wysyła fale i nie można ich łatwo uniknąć.
Naruszyć cudzą własność mogę tylko aktywnie, poprzez ingerencję w tę własność, a nie poprzez pasywne odbieranie czegoś, co inny wysyła.
Oczywiście by odebrać i zapisać dane, które do mnie docierają muszę wykonać jakieś działania. Muszę mieć jakieś detektory tych informacji i urządzenia do ich zapisu, muszę je włączyć i nastawić na nagrywanie. To moje święte i niepodważalne prawo by mieć takie detektory i urządzenia - jeśli je uczciwie nabyłem to nikt nie ma prawa decydować o tym jak ich używam. Odbieranie i rejestrowanie danych nie jest złodziejstwem.
Nikt nie może mnie pozbawić moich oczu i uszu, czyli detektorów fal, oraz mojego mózgu, czyli mechanizmu przetwarzania danych, i pamięci, czyli danych zapisanych w mózgu, tylko dlatego, że odebrałem fale nośną z informacją wytworzoną przez kogoś innego. I nie może za to żądać opłaty - te żądania to jest właśnie złodziejstwo. I dokładnie tak samo będzie gdy oczy i uszy zastąpię obiektywem i mikrofonem, mózg komputerem, a pamięć twardym dyskiem.
Prawa autorskie i patentowe, to po prostu legalizacja złodziejstwa. To przyznanie prawa autorom do okradania tych, do których docierają fale nośne z informacjami, które ci autorzy wytworzyli. To metoda na to by móc legalnie okraść tych, do których wyślę fale.
Grzegorz GPS Świderski
