Tobermory

Rozpoczynam nowy cykl notek blogowych. Będę w nich umieszczał wszelkie informacje jakie znajdę o różnych fajnych portach, marinach i innych miejscach schronienia dla żeglarzy. Zaczynam od Tobermory na wyspie Mull w archipelagu Hebrydów Wewnętrznych w Szkocji.

Najpierw informacje z Wikipedii:

Hebrydy Wewnęt

rzne (ang. Inner Hebrides, gael. Na h-Eileanan a-staigh) – archipelag położony na zachód od wybrzeża Wielkiej Brytanii, należący do Szkocji. Wyspy są częścią Hebrydów, leżąc na południowy wschód od Hebrydów Zewnętrznych. W klasycznych źródłach nazywane: Ebudae, lub Ebudes. Hebrydy Wewnętrzne dzieli się tradycyjnie na dwie grupy (północną i południową). Wyspy wchodzące w skład archipelagu to m.in. Skye, Mull, Iona, Islay, Jura. Administracyjne wyspy należą do jednostek (council areas) Highland oraz Argyll and Bute.

O Hebrydach jest taka piosenka śpiewana po gaelicyjsku:

Język gaelicki wywodzi się bezpośrednio z języka iryjskiego (irlandzkiego). Był dominującym językiem Szkocji między X a XII w., później rolę języka ogólnoszkockiego przejął język szkocki lallans (lowland scots). Dziś posługuje się nim około 58 tys. osób.

Mull ( Tobermory

ang. Isle of Mull, gael. Muile) - wyspa w archipelagu Hebrydów (Hebrydy Wewnętrzne), wchodząca w skład Wysp Brytyjskich, oddzielona od Wielkiej Brytanii cieśniną Sound of Mull. Linia brzegowa rozczłonkowana, na południowym zachodzie półwysep Ross of Mull. W pobliżu niewielkie wyspy Iona i Staffa. Zajmuje powierzchnię 875 km2, liczy ok. 2,6 tys. mieszkańców (2001).

Tobermory (Gaelic: Tobar Mhoire) – stolica i zarazem jedyna miejscowość na wyspie

Mull leżącej w paśmie Hebrydów Wewnętrznych w Szkocji. Mieści się w północno-wschodniej części wyspy, niedaleko północnego końca Sound of Mull. Obecnie liczy około 700 mieszkańców.

Miejscowość założona została w 1788 jako port rybacki, zaprojektowana przez inżyniera z Dumfriesshire Thomasa Telforda. 200 lat wcześniej, w 1588, jeden ze statków hiszpańskiej Armady powracających do Hiszpanii, San Juan de Sicilia, zatonął w miejscu obecnego portu.

Miejska legenda mówi, że była to robota wiedźmy Doideag. Podczas II wojny światowej Tobermory było bazą treningową Royal Navy i okrętu HMS Western Isles pod dowództwem komandora (późniejszego wiceadmirała) Sir Gilberta Stephensona.

Nazwa Tobermory pochodzi od Gaelic Tobar Mhoire, co oznacza "Studnia Mary" (ang. "Mary's well"). Nazwa odnosi się do studni mieszczącej się nieopodal miejscowości, i która przed wiekami dedykowana była Marii Dziewicy.

Tu informacje o lokalnej destylarni whisky: Distillery Tours

Tu są informacje żeglarskie: Harbour Information

Współrzędne, na które należy się kierować: 56° 37.7N 006° 03.0W

Tobermory to niezwykle popularny port w lecie. Dostęp jest wolny od niebezpieczeństw. Port jest dobrze osłonięty prawie ze wszystkich kierunków. Utrzymuje się stały niewielki ruch pontonów transportowych mariny.

Podejście z głównego kanału z północnego wschodu jest bezproblemowe, ale trzeba uważać na promy. Lepiej podchodzić bez żagli, na silniku, z przygotowanymi obijaczami bo miesce do cumowania może zostać dostrzeżne w ostatniej chwili i będzie mało miejsca na manawry.

Dla gości jest około 25 niebieskich boi. Można też kotwiczyć. Cena cumowania to 2.5 funta za metr za noc, na bojce 15 funtów za noc, a kotwiczenie jest za darmo. Prąd i woda są wliczone w cene cumowania. W porcie są płatne toalety i prysznic.

Powyżej mapka miejsc gdzie można przybić.

Jeśli ktoś ma więcej ciekawych informacji o Tobermory to proszę o informację. Będę tę notkę jeszcze uzupełniał.