Gdyby całkowicie znieść obowiązek ubezpieczeń emerytalnych i pozwolić ludziom na dowolny sposób oszczędzania na starość, to pewien procent ludzi w Polsce w żaden sposób by się nie zabezpieczył i w związku z tym ludzie ci po osiągnięciu wieku, w którym staliby się niezdolni do pracy, zmarliby z głodu, albo zaczęli żebrać - wymagaliby socjalnej opieki państwa, sami z własnego majątku nie byliby w stanie się utrzymać. Czy są znane jakieś badania empiryczne wyliczające jaki byłby to procent ludzi? A jeśli nie, to czy posiadając dane jakie ma rząd można oszacować mniej więcej jaki to byłby procent? Czy byłoby to raczej ponad 50% ludzi, czy jakieś 10%?
Wątpię by minister udzielił na to pytanie odpowiedzi, ale proszę wszystkich, którzy to przeczytają o taką odpowiedź. Interesuje mnie to jak szacujecie ten procent ludzi nieodpowiedzialnych, ale też ciekawi mnie jakie są badania empiryczne potwierdzające to ile wynosi odsetek takich ludzi, którzy są tak nieodpowiedzialni, że na starość nie będą mieć nic – ani żadnych odłożonych pieniędzy, ani żadnego majątku, ziemi, domu, mieszkania, ani dzieci, czy kogokolwiek kto by ich wziął na utrzymanie.
Myślę, że oszacowanie tego procenta jest bardzo ważne. Bo jeśli się okaże, że ten problem dotyczy np. 5% ludzi, to śmiało można znieść obowiązek ubezpieczeń społecznych, bo te 5% ludzi bez problemu znajdzie pomoc w prywatnych organizacjach charytatywnych. Ale jeśli się okaże, że to będzie jakieś np. 60% Polaków, to będzie znaczyło, że Polacy są nieodpowiedzialnym bydłem, są tacy sami jak zwierzęta hodowlane i wtedy rzeczywiście trzeba ich traktować jak bydło – trzeba ludzi hodować, dbać o nich, opiekować się nimi, zmuszać do pracy tak, by to bydło utrzymać przy życiu w okresie, gdy już nie jest zdolne do pracy.
Grzegorz GPS Świderski
